Instytucja Kultury Samorządu Województwa Łódzkiego
unia baner
Proszę określić gdzie leży problem:
Proszę wpisać wynik dodawania:
2 + 1 =
Link
Proszę wpisać wynik dodawania:
2 + 1 =

ELEKTRA TEATRU PST

Ośrodek Teatralny Łódzkiego Domu Kultury i teatr alternatywny PST zaprasza na spektakl "Elektra" zrealizowany na podstawie tekstów Eurypidesa i autorów bliższych współczesności. 23 lutego, godz. 18.00, sala 323. Wstęp wolny.

Ośrodek Teatralny Łódzkiego Domu Kultury i teatr alternatywny PST zaprasza na spektakl "Elektra" zrealizowany na podstawie tekstów Eurypidesa i autorów bliższych współczesności. 23 lutego, godz. 18.00, sala 323 ŁDK. Wstęp wolny.

 

Tyzyfone: Dominika Mizerska
Megajra: Karolina Kałamajska (2012)/Monika Wiśniewska (2013)
Orestes: Nikodem Księżak
Pylades: Jakub Lisiak
Klytajmestra: Monika Laskowska
Alekto/Elektra: Paulina Kamocka

 

Na podstawie "Elektry" Eurypidesa w przekładzie Jerzego Łanowskiego.
Wykorzystano fragmenty "Ifigenii w kraju Taurów" i "Ifigenii w Aulidzie" Eurypidesa, "Sex" Madonny, "4.48 Psychosis" Sarah Kane oraz "Księgi Rodzaju" i "Apokalipsy świętego Jana".

 

Adaptacja, reżyseria, projekcje: Błażej Tokarski
Opieka artystyczna: Przemysław Sowa
Realizacja światła: Piotr Maszorek
Kostiumy, oprawa wizualna: Monika Laskowska

Premiera: 27.09.2012 r., Łódź
Czas trwania: 120 min. bez przerwy

Sala 323 Łódzkiego Domu Kultury.

Alekto. Megajra. Tyzyfone. Kobieta. Mężczyzna. Chłopiec. Dziewczyna. Matka. Krew. Zgon. Dziewictwo. Nieuchronne matkobójstwo. Misterium. Wywyższenie. Smród.

Kim jest Elektra? Kim jest Orestes? Kim jest Klytajmestra?

To jest wasz ojciec
on jest bogiem
macie go czcić.

I ujrzała niebo nowe i ziemię nową,
bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły,
i morza już nie ma.

A może po prostu nie każdy chłopiec chce być mężczyzną? Nie każdy chce być policjantem, strażakiem czy seryjnym mordercą w imię idei narodowej.
Orestes może chciałby siedzieć w domu z matką i zajmować się krosnami. Albo po prostu mieć święty spokój.

Elektra zostaje kochanką śmierci, rozkoszuje się żałobą. Dokonuje zamążpójścia w Hades. Żałoba jest jej oblubieńcem; Elektra jest wierna swojemu
oblubieńcowi. Nie tylko rezygnuje dla niej z kontaktów z mężczyznami, ale i znajduje w niej zaspokojenie. Jest to nekrofilia wyrafinowana, najwyższej
próby. Nie odczuwa ona pociągu fizycznego do trupa. Ona kocha, w każdym tego słowa znaczeniu, nie jednostkową padlinę, a całą, najwyższą ideę
żałoby.

Żałoba i ekstaza w jakiś sposób zdają się stapiać w jedno.

Granica między doznaniami duchowymi i cielesnymi nie istnieje, a oczekiwanie na zaspokojenie seksualne jest jednoznaczne z oczekiwaniem na zbawiciela.