Partycypacja społeczna a działania kulturalne, 28.06.13
Partycypacja obywatelska to narzędzie zarządzania sferą publiczną, w której różnice interesów i oczekiwań nie mogą być rozwiązywane przez decyzje administracyjne ani przez mechanizmy rynkowe. Powinny być uzgadniane i negocjowane.
Magdalena Mirys 28 czerwca 2013 r. wprowadziła uczestników szkolenia RAKK w zagadnienia związane z partycypacją społeczną.
Partycypacja społeczna, czyli uczestnictwo obywateli w sferze publicznej może przyjmować następujące poziomy:
- uzgadnianie stanowisk w „sferze publicznej”, poczucie wpływu na sprawy publiczne, wiedza, indywidualne formy nacisku, wiedza, referendalne i inne formy nacisku,
- udział w instytucjach społeczeństwa obywatelskiego – NGO, rady rodziców, rady zakładowe, spółdzielnie, ruchy społeczne.
- instytucje trójstronne - Komisje Dialogu Społecznego, Komisja Trójstronna.
Ważna jest autentyczność partycypacji, dlatego istotne jest przestrzeganie zasad swobody i równego dostępu, dobrowolności uczestnictwa i wielorako rozumianej wolności.
Partycypacja społeczna, czyli uczestnictwo obywateli w sferze publicznej może przyjmować następujące poziomy:
- uzgadnianie stanowisk w „sferze publicznej”, poczucie wpływu na sprawy publiczne, wiedza, indywidualne formy nacisku, wiedza, referendalne i inne formy nacisku,
- udział w instytucjach społeczeństwa obywatelskiego – NGO, rady rodziców, rady zakładowe, spółdzielnie, ruchy społeczne.
- instytucje trójstronne - Komisje Dialogu Społecznego, Komisja Trójstronna.
Ważna jest autentyczność partycypacji, dlatego istotne jest przestrzeganie zasad swobody i równego dostępu, dobrowolności uczestnictwa i wielorako rozumianej wolności.
